1Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?

2Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.

3Oysa sen kutsalsın,
İsrailin övgüleri üzerine taht kuran sensin.

4Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.

5Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.

6Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.

7Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,

8‹‹Sırtını RABbe dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!››

9Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.

10Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin.

11Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.

12Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.

13Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.

14Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.

15Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.

16Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.

17Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.

18Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Elbisem için kura çekiyorlar.

19Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!

20Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!

21Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!

22Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:

23Ey sizler, RABden korkanlar, Ona övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, Onu yüceltin!
Ey İsrail soyu, Ona saygı gösterin!

24Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.

25Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.

26Yoksullar yiyip doyacak,
RABbe yönelenler Ona övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!

27Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RABbe dönecek,
Ulusların bütün soyları Onun önünde yere kapanacak.

28Çünkü egemenlik RABbindir,
Ulusları O yönetir.

29Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve Onun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler Onun önünde.

30Gelecek kuşaklar Ona kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.

31O'nun kurtarışını,
‹‹Rab yaptı bunları›› diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.